Ikasturtea bukatzear dagoen honetan, ez nuke inolaz ere bukatu nahi zuei eskerrak eman gabe.
Ikasturte gogorra izan da guztiontzat. Denok izan ditugu hainbat gorabehera (baita irakasleok ere!), baina elkar babesten eta laguntzen jakin dugu. Inoiz elkarrekin haserretu garen arren, hausnartzen eta berriz laguntzen ere asmatu dugu. Negar egin dugu, baina baita barre asko ere ("Berlingoa"ren txistea datorkit burura; zenbat kostatu zitzaigun serio jarri eta lanean hastea!). Lan asko (asko!) egin dugu eta hori ikusteko zuen apunte ordenatuetara (ejem) begiratzea baino ez dago.
Euskaraz ere uste baino gehiago hitz egin dugu. Gogoratzen duzue ikasturte hasieran gazteleraz hitz egiten zenidatela? Hura disgustoa neukana! Baina pixkanaka, termometroaren laguntzaz, geroz eta euskara gehiago erabili duzue, nirekin eta baita zuen artean ere! Oso harro nago zuetaz. Gogoratu, euskara urre gorrizko eraztun bat bezalakoa da: janzten duzunean eleganteago, harroago eta dotoreago gaude. Jantzi ezazue euskara. Ez zarete damutuko.
Laburbilduz, ikasturte mundiala izan da. Eskerrik asko, bihotzez!
